Pothuajse 22 muaj më parë, u ktheva në një spital për të lindur. Nuk kisha asnjë ide se çfarë do të bëhej. Unë kam qenë deri në spital të paktën 20 herë që nga fillimi i shtatzënisë me lëvizjet e vogla, gjakderdhje, skanime matëse, e të tjera me radhë.
Çdo herë që shkova, u përshëndeta nga një fytyrë e ngrohtë, simpatike dhe qetësuese. Një fytyrë që unë (zakonisht) nuk e kisha parë më pare. Një fytyrë që pa dyshim kishte punuar tashmë një ndryshim tronditës, kishte një javë stresuese dhe ishte folur për të pëlqyer nga shumë gra të lindura që nuk dinin se çfarë po thoshin.
Fjalët që ata thoshin dhe si i thonin ato ishin që e mbanin trurin tim të përqendruar dhe të vetëdijshëm për atë që po ndodhte. “Do ta keni këtë fëmijë së shpejti; Shtytje e madhe; Tani e shoh kokën; Mos u frikësoni, thjesht shkoni me trupin tuaj’’, transmeton Gazeta Shneta.
Për të gjithë njerëzit e mirë që ndryshuan jetën time,
Ndoshta nuk i mbaj mend emrat tuaj. Nuk mbaj mend disa nga fytyrat tuaja. Unë nuk i mbaj mend të gjitha fjalët që më keni thënë atë ditë. Por çdo herë që shikoj poshtë fëmijën tim, ju kujtoj juve. Ti, personi i parë që me të vërtetë e takon djalin tim. Ju e prekni, e mbani, i buzëqeshni para çdokujt tjetër. Ju e përshëndetët kur ai hyri në këtë botë dhe nuk mund ta kisha kërkuar që ai të mirëpritej nga dikush tjetër përveç jush.
Për të qenë fytyra e parë që pa, lëkura që ndieu, zëri që dëgjoi. Ju i dhatë vështrimin e tij të parë në atë që kjo botë është si … dhe unë jam gjithnjë mirënjohës.
Me të gjithë njerëzit e egër dhe të pashpirt dhe gjërat që ndodhin në këtë Tokë, ishte fytyra jote e ndezur, me të cilën kishte fat që të tregonte për herë të parë jetën, dritën dhe dashurinë.
Ju jeni super-heronjt tanë blu!
Kur foshnjat tona hyjnë në jetë, njerëzit gjithmonë pyesin: kush ishte në dhomë me ju? Gjithmonë ju them, Simoni, mamaja ime, dhe mamitë. Sepse edhe ju ishit atje. Ne nuk ju harrojmë. Ne e shtyjmë shumë dhe pastaj e arrijmë, dhe ti na i mbush duart tona bosh me gjënë më të mirë që do të mbajmë ndonjëherë në jetë.
Pra, në emër të çdo nëne, babai dhe fëmije … faleminderit. Faleminderit që ishit ju. Për të zgjedhur për të bërë punën që bëni. Dhe për të qenë “personi i parë” që takon foshnja jonë./Gazeta Shneta/