Një ekip ndërkombëtar i studiuesve ka gjetur për herë të parë shtatë gjene të rrezikshme që shkaktonin pagjumësinë. Me këtë gjetje studiuesit kanë ndërmarrë një hap të rëndësishëm drejt shpërbërjes së mekanizmave biologjikë që shkaktojnë pagjumësi. Përveç kësaj, gjetja vërteton se pagjumësia nuk është, siç pohohet shpesh, një gjendje thjesht psikologjike. Sot, Nature Genetics boton rezultatet e këtij hulumtimi.
Pagjumësia është ndoshta ankesa më e zakonshme shëndetësore. Edhe pas trajtimit, gjumi i dobët mbetet një dobësi e vazhdueshme për shumë njerëz. Duke përcaktuar gjene të rrezikut, profesorët Danielle Posthuma (VU dhe VUmc) dhe Eus Van Someren (Instituti Holandez për Neuroshkencë , VU dhe VUmc), hulumtuesit kryesorë të këtij projekti ndërkombëtar, kanë ardhur më pranë zbulimit të mekanizmave biologjikë që shkaktojnë predispozicion për pagjumësi.
Hulumtuesit gjetën gjithashtu një mbivendosje të fortë gjenetike me tipare të tjera, siç janë çrregullimet e ankthit, depresioni dhe neuroticizmi, dhe mirëqenia e ulët subjektive. “Ky është një zbulim interesant, sepse këto karakteristika kanë tendencë të shkojnë krah për krah me pagjumësinë. Tani e dimë se kjo është pjesërisht për shkak të bazës së përbashkët gjenetike”, thotë neuroshkencëtari Anke Hammerschlag (VU), student i doktoraturës dhe autori i parë i studimit, transmeton Gazeta Shneta.
Studiuesit studiuan gjithashtu nëse të njëjtat variante gjenetike ishin të rëndësishme për burrat dhe gratë. “Një pjesë e varianteve gjenetike doli të jetë e ndryshme, gjë që tregon se për disa pjesë, mekanizma të ndryshëm biologjikë mund të çojnë në pagjumësi në burra dhe gra”, thotë profesori Posthuma.
“Ne kemi gjetur gjithashtu një ndryshim në mes të burrave dhe grave në lidhje me prevalencën: në mostrën e studiuar, duke përfshirë kryesisht njerëz më të vjetër se pesëdhjetë vjet, 33% e grave raportuan se vuanin nga pagjumësia.”
Gjenet e rrezikut mund të gjurmohen në grupe me ADN dhe diagnoza të mijëra njerëzve. Biobanka britanike – një grup i madh nga Anglia që ka ADN në dispozicion – nuk kishte informacion si të tillë në lidhje me diagnozën e pagjumësisë, por ata i kishin pyetur pjesëmarrësit e tyre nëse e kishin të vështirë të binin në gjumë ose të kishin një gjumë të pandërprerë, raporton Science Daily.
Duke përdorur mirë informacionin nga slaapregister.nl (Regjistrin gjerman të gjumit), Biobank e Britanisë së Madhe ishte në gjendje, për herë të parë, të përcaktonte se cili prej tyre i plotësonte profilin e pagjumësisë. Lidhja e njohurive nga këto dy grupe është ajo që bëri ndryshimin.
Profesor Van Someren, i specializuar në gjumin dhe insomninë, beson se gjetjet janë fillimi i një rruge drejt një kuptimi të pagjumësisë në nivelin e komunikimit brenda dhe midis neuroneve, dhe kështu duke shkuar drejt të gjetjes së mënyrave të reja të trajtimit./Gazeta Shneta/