Meningjiti është një inflamacion i membranave që rrethojnë trurin dhe palcën kurrizore që vie nga një infeksion bakterial ose viral që infekton lëngun cerebrospinal. Lëngu cerebrospinal është lëngu brenda hapësirave të hapura të trurit që mbrojnë dhe mbështesin trurin dhe palcën kurrizore. Një kërpurdhë ose parazit gjithashtu mund të shkaktojnë meningjit. Ashpërsia e simptomave dhe prognozës së fëmijës varet nga organizmi specifik që shkakton meningjitin.
Infeksioni zakonisht shkaktohet nga bakteret e fituara nga kanali i lindjes, më së shpeshti streptokokët e grupit B, Escherichia coli dhe Listeria monocytogenes shkruan childrennational.org, përcjell Gazeta Shneta.
Si është i transmetuar një infeksion i meningjitit?
Organizmat që shkaktojnë meningjit zakonisht kolonizojnë traktin respirator të një personi dhe mund të transmetohen nga kontakti i ngushtë me personat të cilët mund të mbajnë infeksionin ose duke prekur objekte të infektuara, të tilla si kapuçet, sipërfaqet e forta ose lodrat dhe pastaj duke prekur hundën, gojën, ose sytë.
Organizmat mund gjithashtu të transmetohen nëpërmjet sekreteve të frymëmarrjes nga një teshtimë, një bisedë e ngushtë ose duke prekur lëndën e infektuar.
Infeksioni zakonisht fillon në traktin e frymëmarrjes dhe pastaj udhëton në gjak, ku mund të arrijë në tru dhe palcë kurrizore.
Simptomat
Simptomat e meningjit ndryshojnë sipas moshës. Sapo fëmijët të zhvillojnë simptoma që përfshijnë trurin e tyre (siç është përgjumja jonormale ose konfuzioni), meningjiti mund të përparojë shumë shpejt.
Të sapolindurit dhe fëmijët nën moshën 12 muajsh mund të kenë simptomë një qafë të fortë (një simptomë e shpeshtë në fëmijët më të rritur),cuditshmëria e pazakonshme dhe nervozizmi, përgjumje jonormale (letargji), ushqyerja e dobët, temperatura shumë e lartë ose shumë e ulët, të vjella etj.
Si diagnostikohet meningjiti?
Përveç një historie të plotë mjekësore dhe ekzaminimit fizik, procedurat diagnostike për meningjit mund të përfshijnë:
Shpues lumbal
Testimi i gjakut
Skanimi tomografik i kompjuterizuar (i quajtur edhe skanim CT)
Prognoza
Nga të sapolindurit që mbijetojnë, 20 deri në 50% zhvillojnë probleme serioze të trurit në nivel nervorë, si një akumulim i lëngjeve shtesë në hapësirat normale të hapura brenda trurit (hydrocephalus), humbja e dëgjimit dhe paaftësia intelektuale.
Deri në 30%, pjesa e tjeter kanë probleme të lehta të mbetura, të tilla si çrregullime të të mësuarit, humbje të menjëhershme të dëgjimit.
Masat mbrojtëse – parandalimi
Përfshijnë kemoprofillaksën dhe vaksinimin.
Mjekët zakonisht japin antibiotikë njerëzve që kanë qenë në kontakt të ngushtë me dikë që ka meningjit të shkaktuar nga Neisseria meningitidis ose Haemophilus influenzae.
Mjekët , poashtu mund të ndihmojnë në parandalimin e meningjitit bakterial duke siguruar që të gjithë fëmijët e vegjël të marrin vaksinën Haemophilus influenzae type b dhe vaksinën pneumokokale dhe që fëmijët më të rritur dhe adoleshentët të marrin vaksinën meningokokësore.
Ky proces përfshin:
- Anëtarët e familjes (sidomos ata nën moshën 2 vjeç)
- Punëtorët në qendrat e kujdesit për fëmijët (sidomos punëtorët në klasën e fëmijëve të infektuar)
- Kushdo që është ekspozuar drejtpërdrejt në pështymën e fëmijës së infektuar (si p.sh. përmes puthjes ose ndarjes së furçave të dhëmbëve ose veglave ose personelit të kujdesit shëndetësor që bën procedura të caktuara)
- Fëmijët e ekspozuar të cilët nuk janë të imunizuar ose që janë vetëm imunizuar pjesërisht
- Fëmijët e ekspozuar që kanë një sistem imunitar të dobësuar
Kemioprofilaktika jepet për të mbajtur kontaktet e mbyllura sapo fëmija i infektuar të jetë identifikuar. Preferohet, ajo të jepet brenda 24 orëve.
Barnat për kemoprofillaksë përfshijnë rifampin, ceftriaksone dhe ciprofloxacin dhe përzgjidhen në varësi të moshës së kontaktit të ngushtë.
Trajtimi
Trajtimi specifik për meningjit do të përcaktohet nga mjeku i fëmijës suaj bazuar në:
- Mosha e fëmijës suaj, shëndeti i përgjithshëm dhe historisë mjekësore
- Shtrirja e sëmundjes
- Organizmi që po shkakton infeksionin
- Toleranca e fëmijës suaj për medikamente specifike, procedura ose terapi
- Pritjet për rrjedhën e sëmundjes
Trajtimi për meningjit bakterial zakonisht përfshin antibiotikë intravenozë.
Sa më herët të fillohet trajtimi, aq më mirë rezultati i fëmijës suaj.
Përveç antibiotikëve, dexamethasone (një steroid) mund të jepet edhe për fëmijët mbi gjashtë javë të cilët kanë meningjit akut bakterial. Dexamethasone ndihmon për të zvogëluar reagimin inflamator të shkaktuar nga hyrja e baktereve, duke rezultuar në reduktimin e humbjes së dëgjimit të shkaktuar nga infeksioni.
Trajtimi i meningjitit viral zakonisht është mbështetës (që synon lehtësimin e simptomave). Me përjashtim të virusit herpes simplex, nuk ka ilaçe specifike për trajtimin e organizmave që shkaktojnë meningjit virale. Shumica e fëmijëve me meningjit virale shërohen më vete – pa trajtim./Gazeta Shneta/